Vanmorgen tijdens behoorlijke stormwind een spoor uitgelegd voor Quinty op een zware oude maïsakker. Op de foto hieronder is de akker zichtbaar. Deze was echter op het tweede en derde stuk vele malen slechter.

Het eerste en derde gedeelte van het spoor lag dwars op de wind en het tweede loodrecht op de wind.

Allerlei omstandigheden, waardoor Quinty hard zou moeten werken en kon laten zien, wat ze momenteel waard is op het vlak van het speuren.

Quinty werkte het spoor moeizaam maar drangvol uit. Bij het eerste voorwerp gaf ik haar hulp, anders had ze het overlopen. Het tweede voorwerp werd te vroeg verwezen, maar ook slechts op een afstand van ca 50 centimeter. Omdat Quinty op dat punt de stormwind recht in haar gezicht kreeg, rook ze het voorwerp al voordat ze het zag. Logisch. Het derde voorwerp werd prima verwezen.

Ik was erg tevreden, omdat dit toch wel de moeilijkste speuromstandigheden waren, die Quinty tot op heden heeft moeten oplossen. Wat mij betreft meer dan geslaagd.