Ook Quinty had nog nooit op een weiland gespeurd. In deze omgeving vinden examens plaats op akker en daarop train je dan ook normaal. Nu de akkers na de eerste nachtvorst van deze winter keihard waren, week ik ook met Quinty uit naar een weiland.

Quinty kreeg een normaal IPO.1-spoor voorgeschoteld. Het spoor was wel ietwat korter dan normaal, omdat Quinty aan het grasland zou moeten wennen en tevens aan het gebruik van het Böttcher-speurtuig.

Dat speurtuig had natuurlijk weer wat voeten in de aarde aangezien Quinty zich tegen het gebruik daarvan verzette. Ze kreeg het toch om en maakte bij de aanzet van het spoor nog een aantal bokkensprongen, waardoor ik haar toch wat meer onder druk moest zetten.

Ondanks de nieuwe ondergrond werkte Quinty het spoor eigenlijk helemaal niet zo slecht uit. Ze was meteen rustiger dan normaal op akker en deed alle moeite om het spoor te vinden. Bij de drie voorwerpen was ze nu wat rommeliger bezig. Het spoor werd volledig uitgewerkt maar de hoeken werden niet ineens genomen maar eerst overlopen, waarna Quinty het spoor toch zelfstandig weer oppakte.

Ik was niet ontevreden over Quinty's prestaties. Zolang er geen akker ter beschikking is, zal ik de training voortzetten op weide. Het geeft de mogelijkheid om de speurdrang van Quinty bij te houden en verder te ontwikkelen en Quinty voor langere tijd aan het speurtuig te laten wennen.

Een goede ontwikkeling dus.